วิธีการสอนแบบดั้งเดิม

วิธีการสอนแบบดั้งเดิม

วิธีการสอนแบบดั้งเดิม

         การเรียนการสอนด้วยวิธีการ “เล่าเรื่อง” โดยคุณครู ที่พวกเราเรียกกันคุ้นเคยว่า เลคเช่อร์ (Lecture) เป็นวิธีการสอนที่ทำกันมาเนิ่นนาน จนกระทั่งทุกวันนี้
         ครู อาจารย์ส่วนใหญ่ในสถาบันการศึกษาทั่วโลก ก็ยังคงสอนแบบนี้กันครับ วิธีการสอนแบบดั้งเดิม (Traditional learning approach) นี้มีข้อดีหลายอย่างเช่น

    1..เป็นวิธีที่คุณครูคุ้นเคย เพราะทุกคนต่างก็เรียนมาด้วยวิธีการสอนแบบนี้       
    2. คุณครูที่มีประสบการณ์สอนแค่เพียงปีเดียว ก็ไม่ต้องเตรียมการสอนใหม่ เพราะเรื่องราวที่สอนก็คือเรื่องราวที่เคยเรียนมา ถ้ามีการปรับปรุงหลักสูตรก็มักเป็นแค่ย้ายเนื้อหาจากบทหน้าไปไว้หลัง หรืออาจมีการเพิ่มเติม ตัดทอน เนื้อหา ซึ่งก็ไม่ได้สร้างความยุ่งยากใดๆ ในการสอน
    3. การสอนแบบนี้ สามารถสอนนักเรียนนักศึกษาได้ครั้งละหลายคน เพราะเป็นการบรรยาย จะเรียนพร้อมกันห้องละ 50 คนหรือ 500 คนก็ไม่ได้ต่างกัน
    4. สามารถบันทึกการสอนแล้วนำไปเผยแพร่ให้ผู้เรียนได้ทางสื่อต่างๆ เช่น วีดีโอ ยูทูบ podcast
    5. การวัดผลก็ง่าย เพราะเป็นการวัดว่าผู้ที่เรียนจดจำเนื้อหาที่ได้เรียนไปแล้วได้มากเพียงใด เข้าใจวิธีการแก้ปัญหาโจทย์แบบที่สอนไปแล้วหรือไม่
    6. ด้วยการวัดผลแบบนี้ จึงทำให้การให้คะแนน-ตัดเกรดทำได้ง่าย รวดเร็ว ชัดเจน และเป็นธรรม (ถ้าไม่มีการลอกกัน หรือข้อสอบรั่ว) วิธีการสอนแบบดั้งเดิมนี้ดูแล้วก็เป็นวิธีที่ดีในการถ่ายทอดความรู้นะครับ....

        แต่ว่าโลกเราเปลี่ยนแปลงไปมากในด้านข้อมูลความรู้ เมื่อก่อน ข้อมูลต่างๆ มีไม่มาก นักการศึกษาและครูก็คัดสรรข้อมูลมาทำเป็นหลักสูตรดีๆ ให้นักเรียนนักศึกษาเรียนแค่นั้นก็เพียงพอ

        เดี๋ยวนี้ข้อมูลมีมากมาย เข้าถึงได้ง่ายเพราะเทคโนโลยีที่เติบโตอย่างรวดเร็วและที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ข้อมูลความรู้ทุกวันนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและยังมีข้อมูลมากมายที่ไม่ต้องหามันก็วิ่งมาหาลูกหลานของเราผ่านทางสื่อต่างเช่น WWW Facebook SMS

        ในขณะที่การเรียนแบบเดิม เราเน้นให้เด็กเชื่อ การเรียนแบบใหม่จึงต้องการให้เด็กคิด

การเรียนแบบเดิม

• การเรียนแบบเดิม เด็กมีความรู้แค่ตำรา 
• การเรียนแบบใหม่ จึงต้องเน้นให้ค้นคว้าอย่างต่อเนื่อง
• การเรียนแบบเดิม เน้นให้เด็กจำ 
• การเรียนแบบใหม่ อยากให้เด็กมีทักษะในการเรียนรู้
• คือต้องแยกแยะข้อมูลได้
• อะไรเป็นความคิดเห็น 
• อะไรเป็นข้อเท็จจริง 
• อะไรมีความน่าเชื่อถือแค่ไหน 
• ซึ่งทักษะในการเรียนรู้แบบนี้ จะได้มาจากรูปแบบการสอนที่ต่างจากเดิมครับ

การเปลี่ยนแปลงการสอน

การเปลี่ยนแปลงการสอน

การเปลี่ยนแปลงการสอน

• เราอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงการสอน ไปในแนวทางผู้เรียนเป็นสำคัญ แต่ทุกวันนี้ ครูส่วนใหญ่ยังทำการสอน แบบผู้เรียนเป็นสำคัญไม่ได้ เพราะอุปสรรคต่างๆ มากมาย

• ทั้งปัญหาจำนวนนักเรียนต่อห้อง คาบการสอนที่สั้นเกินกว่าจะฝึกทักษะเด็ก การบูรณาการวิชาต่างๆ ก็ยังมีการทำกันได้น้อยมาก
• แม้จะมีความตั้งใจ แต่เวลาของครูเรา ยังต้องมาหมดไปกับการทำรายงานส่ง สมศ.ต้องมาทำงานวิจัยเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ ต้องเตรียมรับการประเมินผล และล่าสุดต้องมาเร่งให้เด็กสอบโอเนตได้คะแนนมากๆ

• ส่วนเด็กนักเรียนระดับประถม ต้องเรียน 8 สาระการเรียนรู้ หนักเลยครับ จากเด็กร่าเริง สนุกสนาน ต้องกลายเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกป้อนข้อมูลตั้งแต่เช้าจรดเย็น ใครรับได้ ก็กลายเป็นเด็กเรียนเก่ง ส่วนใครไม่ชอบก็กลายเป็นเด็กไม่รักเรียน เด็กเกเร

• เด็ก 70% ของเราไม่ได้เรียนต่อในระดับอุดมศึกษาหรอกครับ และสิ่งที่เขาได้รับจากระบบการศึกษาแบบเดิมนี้ คือ การถูกประเมินว่า “ไม่เก่ง” “เรียนแย่”และเมื่อเขาต้องออกจากระบบโรงเรียนเขาก็ไม่สามารถใช้วิชาต่างๆ ที่เขาต้องใช้เวลาเรียนมามากมาย มาเพื่อพัฒนาชีวิตเขา

• สำหรับเด็กอีก 30% ที่มุ่งจะเอาปริญญา ก็ต้องท่องจำไปสอบ แข่งขันกันเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดัง ซึ่งใช้ระบบคัดเลือกแบบโบราณ คือวัดคนด้านเดียว คือด้านการทำข้อสอบ
• ทุกวันนี้ การศึกษาจึงกลายเป็นเครื่องมือในการแข่งขัน แทนที่จะจะเป็นเครื่องมือในการพัฒนาคน

• ในส่วนของผู้ปกครอง เราจะเห็นผู้ปกครองมากมายที่ต้องทุ่มเทให้ลูกกวดวิชา แย่งกันเข้ามหาวิทยาลัย ทั้งๆ ที่มหาวิทยาลัยในบ้านเรามีมากกว่า 150 แห่ง เพียงพอต่อทุกคน (ยกเว้นบางคณะ)

• การศึกษาของเรามันเข้าขั้นวิกฤติ จริงๆ ครับ ถ้าเป็นคนไข้ ก็อาการหนัก ความหวังที่จะเห็นการเปลี่ยนแปลงการสอน ดูจะมืดมน
• ผมเชื่อว่า ถึงแม้จะปรับปรุงหลักสูตรให้ดีอย่างไร ถ้าครูยังไม่สามารถเปลี่ยนการสอนได้ เราก็คงต้องเจอปัญหาสังคมแบบเดิมๆ นั่นคือ 
• ความรุนแรง ยาเสพติด 
• การใช้กำลังมากกว่าจะใช้เหตุผล ทุจริต
• ขาดทักษะในการทำงานร่วมกัน 
• ทักษะในการใช้ประโยชน์จากความคิดที่แตกต่างกัน 
• ทักษะในการเรียนรู้ แยกแยะข้อมูล และใฝ่เรียนใฝ่รู้ 

• นั่นคือปัญหาของประเทศเรา ทั่วโลกต่างหาวิธีการสอนที่เหมาะสมกับเด็กของเขา มีการวิจัยกับเด็กของเขา เช่น PBL problem-based learning, flipped classroom,Strength-based Learning ของนิวซีแลนด์และออสเตรเลีย , 5STEP ของสิงคโปร์ ฯลฯ ทุกโมเดล มีข้อดีข้อด้อยครับ เหมาะสำหรับบริบทที่แตกต่างกัน

• ผมคิดว่าประเทศเราก็มีปัญหาของเราจุดมุ่งหมายของการจัดการศึกษาก็เพื่อ แก้ปัญหาของประเทศนั้นๆ คำถามคือ ถ้าเราไปนำของเขามาใช้มันจะดีไหม เหมาะสมกับเราเพียงใด

• โมเดลสำหรับเด็กไทย คือ CBL Creativity-based learning ซึ่งสอดคล้องกับสภาพแวดล้อมของเรา ปัญหาของเรา และเด็กของเรา การสอนแบบนี้แหละครับ ที่จะสร้างทักษะแห่งอนาคต 

• นอกจากเด็กจะได้มีความคิดวิเคราะห์ (ซึ่งในการสอนแบบเดิม ก็พัฒนาทักษะนี้อยู่แล้ว) เขายังได้ฝึกฝนทักษะในการสื่อสาร การทำงานเป็นทีม ทักษะในการเรียนรู้ 

• และที่สำคัญที่สุด คือทักษะในการคิดสร้างสรรค์ ครูจะสนุกและเรียนรู้ไปกับผู้เรียน นักเรียนจะมีความสุขและสนใจใฝ่รู้

• เด็กที่ได้เรียนไม่ว่าเขาจะจบ ป.4 หรือ ม.3 ไม่ว่าเขาจะได้เรียนต่อในระดับสูงขึ้นไปหรือไม่ แนวทางการสอนแบบนี้ จะทำให้ชีวิตเขาดีขึ้นแน่นอนครับ
• อยากเปลี่ยนแปลงครับ หลายท่านเรียนรู้และเริ่มเปลี่ยนแปลงแล้ว แต่ก็มีครูอาจารย์อีกมากที่เห็นด้วย แต่ยังกังวลกับความยุ่งยาก ที่ต้องเปลี่ยนแปลง

• ผมเชื่อว่าครูไทยเราส่วนใหญ่ มีจิตวิญญาณของความเป็นครู เราอยากสอนให้เขารู้ แต่ดูเหมือนเขาไม่สนใจเรียน
• เราสอนเขามากมาย แต่เขาไม่ได้เชื่อฟังสิ่งดีๆ จากเรา ผมคิดว่า ถ้าพวกเราเข้าใจแนวทางการสอนแบบใหม่นี้
• ความจริงหลายสิ่งที่อาจารย์หลายท่าน ได้สอนอยู่ก็ใกล้เคียงกับ CBL แล้ว เราจะแก้ปัญหาต่างๆ ที่เจออยู่นี้ได้ครับ 

จากใจผู้บริหาร

จากใจผู้บริหาร

จากใจผู้บริหาร

        ที่มองคุณสมบัติของน้องๆ ที่จะมาร่วมทำงานที่บริษัท คงไม่น่าจะเป็นบริษัทผมอย่างเดียวมีดังนี้

.....1 ส่วนตัวไม่สนผลสอบโอเน็ต พีเน็ต บ้าบออะไรนั่นมันไม่ได้บอกว่าน้องเก่งอะไร แม้เพียงนิด มันอยู่ที่สมัครทำงานอะไรแอบเซ็งแทน

.....2 ขอให้เป็น excel , word มันช่วยงานให้ง่ายขึ้นมาก ไม่ต้องไปกวนคนอื่น ถ้าไม่เป็นเลยนี่ผมมึน และชีวิตน้องจะลำบาก

.....3 ถ้าน้องมาฟังคำสั่งอย่างเดียว ไม่เคยเสนอทางออกใหม่ นำเสนอสิ่งใหม่ๆให้องค์กร น้องไม่มีวันก้าวหน้า ฝึกความเป็นผู้นำไว้ร่วมกิจกรรมต่างๆด้วย

.....4 ผลการเรียนกับความเก่งในการทำงานคนละเรื่อง สอบได้ 4 จบเมืองนอก แต่เป็นใบ้ในที่ทำงาน จะไม่มีใครได้ประโยชน์

.....5 ถ้าสถาบันที่น้องเรียนยังไม่ช่วยทำให้น้องรู้สึกเก่งขึ้น จงขวนขวายเพิ่มเติมเอง เพื่อตัวเองนะจ๊ะ

.....6 การเรียนรู้เพื่อออกไปประกอบอาชีพ สถาบันการศึกษามีส่วนช่วยได้ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด น้องต้องฝึกตัวเอง แล้วจะทำข้อสอบตอนสัมภาษณ์ได้ดี ตอบฉะฉาน

.....7 ผู้สัมภาษณ์จะทึ่งน้องๆ ไม่ใช่ผลสอบจากสถาบัน แต่อยู่ที่ผลทดสอบหลายอย่าง และตัวตัดสินน้องคือการตอบคำถามอย่างชาญฉลาด

.....8 อย่ารอปฏิรูปการศึกษาของประเทศไทย มันอีกนาน ปฏิรูปตนเองก่อนเพื่อความสำเร็จ

.....9 อย่าฝันสูงถ้าตนเองเฉื่อยแฉะ แล้วเที่ยวหวังคนอื่นมาป้อนข้าวป้อนน้ำ ชีวิตจริงการทำงานไม่มีเช่นนั้นดอก

.....10 ปัจจุบันนี้โลกจะก้าวหน้าเร็วมากกว่าอดีตมากมาย ถ้าน้องยังอยู่ยุค 2475 คนที่ลำบากคือน้องเอง อยากสำเร็จต้องพึ่งตนเองนะจ๊ะครับ

.......สุดท้ายพึงระลึกเสมอว่าคนในองค์กรมีความหลากหลาย ไม่มีองค์กรใด perfect เขาจึงอยากได้น้องมาเติมเต็มปฏิรูปตนเองวันนี้
......อย่ารอประเทศปฏิรูปเรื่องการศึกษา ให้น้องๆ มันจะช้าไป

ด้วยรัก
สยามอยากได้คนเก่ง
ไม่สนโอ-ยูเน็ต

ตอนที่ 3 : จะเปลี่ยนเด็ก ต้องเปลี่ยนครู

ตอนที่ 3 : จะเปลี่ยนเด็ก ต้องเปลี่ยนครู

เขาห้ามผมทำ แต่ไม่ห้ามผมคิด
ตอนที่ 3 : จะเปลี่ยนเด็ก ต้องเปลี่ยนครู
.......................................................

• ครั้งแรกผมตั้งใจจะใช้ชื่อตอนว่า "จะเปลี่ยนเด็ก ต้องเปลี่ยนทุกอย่างรอบตัวเด็ก" แต่เมื่อไตร่ตรองแล้ว เห็นว่า เป็นคำที่ใหญ่เกินไป และบางเรื่องก็เหนือการควบคุม ก็เลยมาเน้นที่เกี่ยวข้องโดยตรงดีกว่า 
• ผู้ที่เกี่ยวข้องและส่งผลเป็นอย่างมากต่อเด็ก ก็คือ ผู้ปกครองกับครู เราต้องการให้เด็กๆ ของเรามีความรู้ ความสามารถ และทักษะที่จะอยู่รอด ทักษะการอยู่ร่วม ทักษะในการแข่งขันกับคนอื่นได้ในศตวรรษที่ 21 
• ผู้ปกครองกับครูก็ต้องเปลี่ยนแปลงด้วย คำว่า "เปลี่ยนครู" ของผมมีความหมายสองนัย 
• นัยแรก ครูที่ผลิตออกมาใหม่ เพื่อทดแทนครูเก่าที่เกษียณ ต้องผลิตออกมาให้ตรงกับความต้องการ 
• นัยที่สอง คือ ครูเก่าที่อยู่ในระบบปัจจุบัน ต้องได้รับการพัฒนา เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ตอนนี้ผมขอเน้นครูเก่าก่อนก็แล้วกัน 
• ครูในระบบปัจจุบันต้องได้รับการพัฒนา ให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลง ที่ผ่านมาเรามีหลายหน่วยงานที่พัฒนาครูประจำการของเราและพัฒนากันอย่างหลากหลายวิธี

• จากผลการวิจัยเชิงประเมิน พบว่า ถึงแม้ว่าเราพยายามพัฒนาครูด้วยวิธีการที่หลากหลาย จากหลายหน่วยงานแล้วก็ตาม 
• แต่เราก็ยังพัฒนาได้ไม่ทั่วถึง พัฒนาได้ไม่ตรงตามความต้องการของครู การพัฒนาไม่ส่งผลถึงผู้เรียน การพัฒนาทำให้ครูต้องทิ้งห้องเรียน 
• การพัฒนาไม่ยึดสมรรถนะ เน้นทฤษฎีมากกว่าปฏิบัติ รูปแบบการพัฒนายังใช้รูปแบบเดิม ๆ ไม่มีนวัตกรรมที่จะช่วยทำให้ครูประยุกต์ใช้ความรู้ เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการสอนได้ 
• และแล้วสิ่งที่ฝันไว้ เมื่อ 10 กว่าปีก่อนก็บังเกิดขึ้น นั่นคือ คูปองพัฒนาครู เราเคยฝันว่าในแต่ละปี ครูจะได้รับเงินก้อนหนึ่ง สำหรับพัฒนาตนเองตามสมรรถนะที่กำหนดไว้ในแผนพัฒนาตนเองรายบุคคล 
• วิธีการพัฒนาทำได้หลากหลายรูปแบบ อาจเข้ารับการอบรม สัมมนา ประชุมปฏิบัติการ เดินทางไปศึกษาดูงาน หรือแม้กระทั่งศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง โดยการซื้อหาตำรามาอ่านก็ทำได้ 
• สรุปว่า ทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ตนเองมีความรู้ความสามารถ และคุณลักษณะตรงตามสมรรถนะของครูมืออาชีพที่กำหนดไว้

• ขณะนี้ สพฐ. ได้จัดทำโครงการนำร่องคูปองพัฒนาครู โดยลงนามในข้อตกลงกับมหาวิทยาลัย 48 มหาวิทยาลัย และ สสวท. 
• กำหนดเป้าหมายในการพัฒนาครูไว้ 7,000 คน ใช้งบประมาณ 35 ล้านบาท สำหรับวิธีดำเนินการนั้น จะพัฒนาโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน (School - Based Developing Unit) 
• ที่เน้นการสอนงาน (Coaching) และระบบพี่เลี้ยง (Mentoring) ในการปฏิบัติงานจริง (On the job Training) 
• ลักษณะการใช้งบประมาณ ก็คือ ครู 1 คน จะได้รับงบประมาณ คนละ 5,000 บาท จ่ายเป็นค่าลงทะเบียนแก่มหาวิทยาลัย 3,500 บาท ค่าพาหนะเดินทางสำหรับครู 1,500 บาท

• ผมเสียดาย 2 อย่าง อย่างแรก คูปองพัฒนาครูไม่ไปถึงจุดหมายสุดๆ ที่ใฝ่ฝันไว้ อย่างที่สอง เสียดายที่มหาวิทยาลัยจะมีเวลาดำเนินการเพียง 2 เดือน (สิงหาคม - กันยายน 2558) 
• จะเอาเวลาที่ไหนไป coach ไป mentor ถ้าเริ่มตั้งแต่ต้นปีงบประมาณ อะไรๆ คงดีกว่านี้ 
• ข้อเสนอของผมก็คือ เจ้าของโครงการที่ สพฐ. ต้องทำเรื่องเสนอขอกันเงินงบประมาณไปจนถึงเดือนมีนาคม 2559 ดีกว่า 
• เราจะได้ไม่ต้องเร่งรีบใช้งบประมาณกันจนไม่ได้อะไรตามที่อยากได้ อย่าบอกนะว่าทำไม่ได้ รัฐธรรมนูญยังแก้ได้เลย 
• สำหรับคุณครูที่ยังไม่ได้เข้าโครงการดังกล่าวก็ไม่ต้องน้อยใจเราก็สามารถพัฒนาตนเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งพาใคร พยายามตอบโจทย์เหล่านี้ให้ได้ก็พอ

1. เด็กที่ต้องการในศตวรรษที่ 21 มีลักษณะอย่างไร
2. เราจะจัดกิจกรรมการเรียนรู้อย่างไรให้เด็กเกิดลักษณะดังกล่าว
3. รู้ได้อย่างไรว่าเด็กเกิดลักษณะดังกล่าวแล้ว
4. เราจะดูแลช่วยเหลือเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้อย่างไร

• ตอนนี้ค่อนข้างยาวหน่อย เวลาคุยเรื่องคุณครูแล้ว รู้สึกสนุก คงพอแค่นี้ก่อนนะครับ

แก่นแท้ที่เราต้องการ

แก่นแท้ที่เราต้องการ

แก่นแท้ที่เราต้องการ

• อาชีพใหม่ๆที่เกิดขึ้นตลอดเวลาเป็นอาชีพที่ต่างจากที่เราเห็น และที่สำคัญเป็นอาชีพที่หางานง่าย รายได้สูง บางอาชีพเป็นอาชีพ ที่มหาวิทยาลัยยังไม่เปิดสอน
• อาชีพเหล่านี้ นอกจากจะต้องการความรู้พื้นฐานที่เรียนในมหาวิทยาลัยแล้วยังต้องการคน ที่มีทักษะที่สำคัญอีก เช่น  ทักษะ ในการสื่อสาร ทักษะในการทำงานเป็นทีม และที่สำคัญทักษะในการคิดสร้างสรรค์
• นี่แหละครับตัวการใหญ่ที่ทำให้ชาวโลกต้องหันมาชักชวนเชื้อเชิญ ให้บรรดาครูอาจารย์ปรับเปลี่ยนการสอน
• เพราะถ้ายังสอนกันอยู่แบบเดิม คนเดือดร้อนคือลูกศิษย์เรานี่แหละครับ เพราะเขาต้องออกไปเผชิญกับสังคมสภาพแวด ล้อม ที่ต่างจากที่เราเคยเห็นและเป็นมา
• ทักษะที่นักเรียนนักศึกษาของเรายังพอหาได้จากการทำกิจกรรมหรือทำงานกลุ่ม คือทักษะในการสื่อสารและทักษะในการทำงานเป็นทีม

• ดังนั้น จะเห็นได้จากเด็กที่เรียนไม่เก่งแต่ประสบความสำเร็จในการทำงานมีอยู่เยอะแยะเด็กพวกนี้มักเป็นเด็กกิจกรรมครับ
• แต่ทักษะของความคิดสร้างสรรค์นี้บ้านเรามีน้อยจริงๆ เพราะความคิดสร้างสรรค์เกิดจาก "ความแตกต่าง"
• ในขณะที่การศึกษาบ้านเรา เน้นให้เด็กทุกคนเหมือนกันแต่งตัวเหมือนกัน ตัดผมเหมือนกัน เรียนวิชาเดียวกัน ทำข้อสอบชุดเดียวกัน และต้องตอบข้อเดียวกัน

• เด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์ จะกลายเป็นเด็กที่เรียนไม่เก่ง เมื่อเรียนในระบบการศึกษาแบบดั้งเดิม หลายคนถูกคุณครูพิจารณาว่า“โง่ เกินกว่าจะเรียน” 

• คุณ โทมัส แอลวา เอดิสัน นักคิดระดับโลก ก็ต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่ชั้นประถม เพราะครูแนะนำให้ไปเรียนในโรงเรียนพิเศษ ที่สอนเด็กสมาธิสั้น
• เมื่อก่อนเราแยกแยะไม่ออกระหว่างเด็กเรียนเก่ง กับเด็กคิดเก่ง และไม่รู้จักเรื่องราวของความคิดสร้างสรรค์กันหรอกครับ
• จนกระทั่งประมาณ 50 ปีที่แล้ว นักจิตวิทยา ชื่อดัง อาจารย์ Torrance ได้ทำการวิจัยเพื่อยืนยันว่าความคิดสร้างสรรค์มีความสำคัญเท่าเทียมกับความคิดเชิงวิเคราะห์ และยังยืนยันว่า ความคิดสร้างสรรค์จำเป็นสำหรับคนทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสถาปนิก แพทย์ วิศวกร ตำรวจ หรือแม่บ้าน
• มาถึงวันนี้ เป็นที่ชัดเจนว่า ทุกสาขาอาชีพต้องการคนที่มีทักษะในการคิดสร้างสรรค์

• แต่ปัญหาคือ การศึกษาแบบบอกเล่า และการสอบแบบท่องจำ นอกจากจะไม่ช่วยส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์แล้ว ยังเป็นการทำลายมันอีกด้วย
• หลายประเทศในโลก จึงได้ใช้ความพยายาม เพื่อที่จะให้คุณครูปรับเปลี่ยนการสอน เพื่อสร้างให้ผู้เรียนได้มีทักษะที่สำคัญเหล่านี้
• โดยเฉพาะอเมริกา ต้นแบบการศึกษาที่เราไปลอกเขามาใช้นี่แหละครับ อยู่ในช่วงปวดหัวกับการจูงใจครูให้เปลี่ยนรูปแบบการสอน

• ล่าสุดได้มีการนำเสนอ “21st century skills” จากการรวบรวมแนวคิด ของนักการศึกษาระดับแนวหน้าของอเมริกา เพื่อเป็นแนวทางในการเปลี่ยนแปลงการสอนอย่างจริงจัง
• ความจริงแล้ว เมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา ไทยเราเองก็ทำการปฏิรูปการศึกษา จากแนวคิดของนักการศึกษาไทย ซึ่งเป็นแนวคิดที่ชัดเจน และดีมากๆ ครับ

• แต่จากวันนั้นถึงวันนี้ เรามีการเปลี่ยนแค่เปลือก คือเปลี่ยนแค่โครงสร้างต่างๆ เช่น เปลี่ยนครูใหญ่เป็นผู้อำนวยการแต่ผู้อำนวยการก็ยังต้องรอคำสั่งจากกระทรวงเหมือนเดิม
• เรามีการจัดตั้งสถาบันทางการทดสอบแห่งชาติแต่ สทศ.ก็กลายเป็นองค์กรออกข้อสอบคัดเด็กเข้ามหาวิทยาลัย เรามีการจัดตั้ง สมศ. (สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา) ซึ่งกลายเป็นปัญหากระดาษล้นโรงเรียน

• ส่วนแก่นแท้ที่เราต้องการจริงๆ คือ การเปลี่ยนแปลงการสอนครูของเรา ส่วนใหญ่ยังคงสอนแบบเดิมครับ

การจัดการศึกษาและดูแลเด็ก เยาวชน Gen Z

การจัดการศึกษาและดูแลเด็ก เยาวชน Gen Z

การจัดการศึกษาและดูแลเด็ก เยาวชน Gen Z
-----------------------------------------------------------
........ผู้ที่เกิดหลังปี 1994 ซึ่งเป็นปีที่เริ่มมีเวิร์ลไวด์เว็บ อินเทอร์เน็ตเบ่งบูม
........ข้อมูลดิจิทัล เข้ามาแทน (substitute) กระดาษและหนังสือ
........ก่อให้เกิดแหล่งความรู้เก็บสะสมบนคลาวด์ Cloud มากมายมหาศาล
-----------------------------------------------------------
........ผู้ที่เกิดในยุคนี้ จึงเรียกว่า ดิจิทัลเนทีฟ Digital native หรือ Gen Z
........เป็นผู้มีความรู้ความสามารถในการใช้ดิจิทัลได้เองโดยไม่ต้องมีใครสอน
........ผูกพันและถนัดในการใช้เครื่องมือสมัยใหม่ ทั้งแท็บเบล็ต สมาร์ทโฟน
........มีอากู๋เป็นที่ปรึกษาส่วนตัว มีเพื่อนผ่านทางเครือข่ายสังคม
-----------------------------------------------------------
........ลักษณะเด่นของพวก Gen Z คุ้นเคยกับการใช้งานแบบมัลติทาสก์
........เพราะต้องเปิดหลายๆ วินโดว์ในการทำงาน
........ทำงานหลายอย่างเวลาเดียวกันได้ มีการสื่อสารออนไลน์ และเครือข่ายสังคม
........สื่ออารมณ์ด้วยตัวหนังสือ อีโมติคอนและสติกเกอร์
........มีการอวตารเป็นอาวาร์ตาร์ได้หลายตัว ไม่ชอบจดจำ
........แต่เก็บความจำไว้บนคลาวด์ มีจินตภาพดี
........ไม่ชอบอ่านหนังสือ หรือลงรายละเอียด
........มีความอดทนต่ำ รอคอยอะไรนานไม่ได้ สมาธิสั้น ฯลฯ
-----------------------------------------------------------
........การจัดการเรียนการสอนจึงต้องเปลี่ยนไปจากเดิม
........ครูใช้วิธีการสอนแบบเดิม แบบเล็กเชอร์ไม่ได้ผล
........กระบวนการต้องจัดให้ลงมือทำ และเรียนรู้แบบย้อนทาง
........ต้องให้แอกตีฟ และเรียนตามความสนใจให้มากขึ้น
........เป้าหมายของการเรียนรู้มิใช่ตัวความรู้อีกต่อไป
........เพราะตัวความรู้นั้นมีมายมายมหาศาล เกินกว่าที่จะสอนให้นักเรียนแต่ละชั้นปีได้
........นักเรียนในยุคใหม่มีหนทางค้นหาความรู้ด้วยตนเอง(จากก้อนเมฆ)
-----------------------------------------------------------
........เดิมเป็นการศึกษาแบบทางเดียว one-way learning
........เพื่อตอบสนอง manufacturing-based economy
........จัดการศึกษาแบบ mass มาสู่ยุค digital technology
........ยุคออนไลน์ interactive environment
........การเรียนรู้จาก Cloud knowledge
........ตอบสนอง Digital economy
........โดยเปลี่ยนผ่านการเรียนแบบ Work sheets, passive learning and lecture-based teaching
........ไปสู่ Active learning
........เป็นการศึกษาผ่านระบบเปิด open มากขึ้น

ตอนที่1: การลดภาระครู

ตอนที่1: การลดภาระครู

เขาห้ามผมทำ แต่ไม่ห้ามผมคิด
ตอนที่1: การลดภาระครู

• คงไม่มีใครปฏิเสธนะครับว่าครูมีส่วนสำคัญเป็นอย่างยิ่งที่จะพัฒนานักเรียน ให้เป็นคนดี คนเก่งและอยู่ร่วมกับคนอื่นได้อย่างมีความสุข 
• แต่ที่น่าเป็นห่วงเป็นอย่างมากก็คือ ในปัจจุบันนี้ครูส่วนใหญ่ โดยเฉพาะในโรงเรียนขนาดเล็ก สอนได้ไม่เต็มเวลา ไม่เต็มศักยภาพและไม่เต็มหลักสูตร 
• ผมไม่ได้หมายความว่าครูของเราไม่ยอมสอน แต่ครูของเราต้องไปปฏิบัติหน้าที่อื่นที่ไม่ใช่งานสอน อันเนื่องมาจากโรงเรียนเป็นนิติบุคคล 
• ใช่ครับ โรงเรียนต้องทำทุกอย่างเพราะเป็นนิติบุคคล แต่ครูไม่ต้องทำทุกอย่างครับ ครูต้องสอนอย่างเดียว 
• งานธุรการ การเงิน พัสดุ งานแนะแนว งานทะเบียน วัดผล ต้องมีผู้มาทำหน้าที่แทนครู และต้องเป็นตำแหน่งที่ถาวร มีเส้นทางเจริญก้าวหน้าในวิชาชีพ ไม่ใช่เป็นอัตราจ้าง 
• เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ ในอดีตเราก็เคยมี นั่นก็คือ ครูสาย ส (สายสนับสนุนการสอน) นั่นเอง

• เริ่มต้นโดยการนำภาระงานทั้งหมดของโรงเรียน ทั้งงานสอนและไม่ใช่งานสอนที่ ต้องทำตลอดปีมาคิดเวลาว่าต้องใช้เวลาทำกี่ชั่วโมง 
• งานของโรงเรียนบางครั้งต้องทำเลยเวลาราชการ ทำในวันหยุด ทำในวันปิดภาคเรียน ต้องนำมาคิดทั้งหมด 
• แล้วนำมาคิดเป็นเวลาและจำนวนคนปฏิบัติงานรายวัน เช่น โรงเรียนแห่งหนึ่ง มีงานที่ต้องใช้เวลาทำทั้งหมด 96 ชั่วโมงใน 1 วัน เป็นงานสอน 80 ชั่วโมง งานอื่นที่ไม่ใช่งานสอน 16 ชั่วโมง 
• ดังนั้น โรงเรียนนี้ต้องมีครู 10 คน ครูสายสนับสนุน 2 คน เพราะคนหนึ่งทำงานวันละ 8 ชั่วโมง เป็นต้น 
• ท่านที่สนใจเรื่องนี้ อ่านเพิ่มเติมได้ในเรื่อง Full Time Equivalent (FTE) เพิ่มเติมครับ คงต้องร่วมมือกันครับ ระหว่างผู้ที่ต้องการใช้อัตรากำลังแบบนี้ (สพฐ.) และผู้ให้ความเห็นชอบ(ก.ค.ศ.) ทำเลยครับ ยิ่งเร็วเท่าไรยิ่งมีคุณต่อวงการศึกษาเท่านั้น

วิถีแห่งครูยุคใหม่

วิถีแห่งครูยุคใหม่

ทางก้าวสู่ครูยุคใหม่

ทางก้าวสู่ครูยุคใหม่- ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตนเองเสมอ
.......แนวทางที่จะเป็นครูยุคใหม่นั้นควรทำอย่างไร ในฐานะที่อยู่ในวงการครูมานาน(พอสมควร) 
.......ลักษณะของครูยุคใหม่ จะเห็นได้ว่าครูยุคใหม่  ก็คือครูธรรมดาที่ไม่ใช่ธรรมดา  
.......เพราะครูยุคใหม่จะต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตนเองอยู่เสมอ
  -----------------------------------------------------------------------
.......ซึ่งแม้จะเป็นครูเก่า ครูแก่ ที่รับราชการครูมานานแล้ว ก็สามารถพัฒนาตนเองให้เป็น  “ครูยุคใหม่”  ได้  
.......เพียงแต่ท่านเปลี่ยนแปลง หรือพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง และปรับปรุงตนเองเท่านั้น 
.......หากท่านไม่เปลี่ยนแปลง หรือไม่พร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลง ที่มี มาอย่างรอบด้าน 
.......และไม่ปรับตนเอง  ท่านก็ไม่อาจเรียกได้ว่า เป็น  “ครูยุคใหม่” ตามนัยที่กล่าวข้างต้น
-----------------------------------------------------------------------
.......ปัจจุบันนี้มีวงการศึกษา  โดยเฉพาะในวงการครูกำลังตื่นตัว ในเรื่องการปฏิรูปการศึกษา(รอบสอง) เป็นอย่างมาก  
.......เพราะแต่ละเขตพื้นการศึกษา ที่จัดให้มีการอบรมสัมมนาครูกันอย่างกว้างขวาง มีการจัดสอบความรู้ครู 
.......เพื่อนำผู้ที่ได้คะแนนมาก ไปพัฒนาเป็น “ครูมาตรฐาน”  หรือที่เรียกว่า  “Master  teacher” 
.......ล่าสุดกระทรวงศึกษาธิการ จัดให้มีการสอบความรู้ครู ผ่านอินเทอร์เน็ตที่เรียก ว่า  “E-TRAINIG”  
.......ซึ่งเป็นการบังคับครูไปในตัว ว่าครูจะต้องใช้คอมพิวเตอร์ได้และเป็น จึงจะเข้าสู่กระบวนการทดสอบตามแนวนี้ได้  
-----------------------------------------------------------------------
.......นั่นก็หมายถึงว่าครูเก่า ครูแก่ทั้งหลาย จะต้องพัฒนาตนเองให้สามารถเรียนรู้ ผ่านเครือข่ายการเรียนรู้ อย่างอินเทอร์เน็ตได้ 
.......นั่นคือสิ่งที่ครูยุคใหม่จะต้องเรียนรู้ให้เข้าใจ และนำไปใช้ในการพัฒนาผู้เรียน การศึกษาหลักสูตร วิเคราะห์หลักสูตร  
.......ออกแบบการจักการเรียนรู้  จัดสื่อ นวัตกรรม  จัดการเรียนรู้ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างมีความสุข  
.......นำปัญหาการเรียนรู้ของผู้เรียนไปทำวิจัยในชั้นเรียน และทำการวัดและประเมินตามสภาพจริง โดยยึดผู้เรียนเป็นสำคัญ

-----------------------------------------------------------------------
จึงขอแนะนำทางก้าวสู่ครูยุคใหม่ ดังต่อไปนี้ 
-----------------------------------------------------------------------
.......1.  ปรับเปลี่ยนตนเองด้วยการเป็นครูแห่งยุคสมัย แม้ท่านจะเป็นครูเก่า ครูแก่ที่รับราชการครูมานาน ก็ไม่ใช่อุปสรรคอันใดที่ จะทำให้ท่านก้าวสู่ความ ครูยุคใหม่ได้ เพียงแต่ท่านต้องสลัดความเคยชิน สลัดคราบไคลเก่า ๆ ที่เคยเป็นอยู่อย่างล้าหลัง แล้วหมั่นเข้ารับการอบรม ฝึกฝนตนเองในสิ่งที่เรายังไม่รู้ ยังไม่เกิด  ยังไม่มี  ยังไม่เป็น  ให้รู้  ให้มี  ให้เป็นตามที่ควรให้เกิดมี  อย่าได้คิดว่าตนเองแก่แล้ว  อายุมากแล้ว ท่านจะต้องกล้าก้าวไปกับครูรุ่นใหม่อย่างมั่นใจ อย่างไรก็ไปตามครูรุ่นใหม่ไม่ได้หรอก
-----------------------------------------------------------------------
.........2.  ควรทำตนเองให้เป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ ลักษณะของบุคคลแห่งการเรียนรู้  คือคนที่ทำตนเองให้พร้อมสำหรับรับความรู้ที่แปลกใหม่ที่ถาโถมเข้ามาอยู่เสมอ อย่าคิดว่าตนเก่งแล้ว ดีแล้ว พร้อมมูลแล้ว ไม่เอาอีกแล้วไม่รับอีกแล้ว  อย่าตนทำเป็นน้ำชาล้นถ้วย แต่ควรทำตนเป็นคนพร่องสำหรับการเติมเต็มอยู่เสมอ หากท่านทำตนได้เช่นนี้ ก็จะทำให้ท่านพร้อมที่จะรับฟังคนอื่น พร้อมที่จะเข้ารับการอบรมด้วยใจใฝ่รู้ พร้อมที่จะแสวงหาความรู้จากแหล่งเรียนรู้ต่าง ๆ อย่างสม่ำเสมอ นั่นคือต้นธารของความรู้ ที่จะนำสู่ท่าน และถ่ายโอนสู่เด็กในโอกาสต่อไป
-------------------------------------------------------------------------
.......3.  ควรศึกษาเทคนิค  วิธีการ  การจัดการเรียนรู้ ของนักการศึกษาอย่างหลากหลาย  เพื่อนำความรู้มาดัดแปลง  ออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้  ให้สอดคล้องกับธรรมชาติวิชา บริบทของโรงเรียน  และศักยภาพของผู้เรียน  ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างสนุกสนาน มีความสุขและเกิดการเรียนรู้อย่างยั่งยืนต่อไป
-------------------------------------------------------------------------
.......4.  ควรศึกษาวิธีการจัดทำสื่อ นวัตกรรมของนักการศึกษา ครูที่ประสบความสำเร็จด้านการจัดการเรียนรู้  โดยใช้สื่ออย่างหลากหลาย มาดัดแปลงออกแบบสื่อ  นวัตกรรม เป็นของตนเองเพื่อใช้ให้สอดคล้องกับบริบทของโรงเรียน และศักยภาพนักเรียนของตนในอันที่จะพัฒนานักเรียนให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้
-------------------------------------------------------------------------
.......5.  ฝึกการศึกษาเด็กเป็นรายบุคคล  รวบรวมข้อมูล  ศึกษาปัญหาเด็กทั้งก่อนเรียน ขณะเรียนและหลังเรียน เพื่อนำสู่การวิจัยในชั้นเรียนและนำสู่การแก้ปัญหาเด็ก อย่างเป็นระบบ  เรื่องนี้ท่านอาจเห็นว่าเป็นเรื่องยาก  เป็นสิ่งที่ครูเก่าครูแก่ไม่เข้าใจ  หรือเข้าใจยาก  ทำไม่ได้  อันที่จริงสิ่งใดก็ตามที่มีคนอื่นทำไว้ก่อนแล้ว  นำทางก่อนแล้ว ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่ยากเกินไปที่เราจะเดินตามได้  การวิจัยในชั้นเรียนก็เช่นเดียวกัน  เราเป็นครูที่สามารถอ่านออก  เขียนได้  คิดและวิเคราะห์เป็น ย่อมไม่เกินความสามารถเราที่จะทำด้วยได้  ขอเพียงให้ท่านมีจิตใจใฝ่รู้  เสียเวลาให้กับเรื่องนี้บ้างเล็กน้อยเท่านั้นก็สามารถทำได้แล้ว
-------------------------------------------------------------------------
.......6.  ควรศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับการจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ที่แปลกใหม่ ๆ อยู่เสมอ ซึ่งท่านสามารถศึกษาได้จากแหล่งเรียนรู้ที่หลากหลาย  เช่น  จากตำรา  เอกสารที่ผู้มีประสบการณ์  มีความรู้จัดทำไว้  ศึกษาจากตัวอย่างที่นักการศึกษา  ครู  หลายท่านจัดทำไว้  แล้วนำมาดัดแปลงออกแบบเป็นของตนเอง  เพื่อนำไปสู่การจัดกิจกรรมให้ผู้เรียนได้เกิดการเรียนรู้ ตรงตามสาระการเรียนรู้ที่ต้องการจัดให้  เช่น  แผนฯแก้ปัญหาการอ่าน  เขียน  การคิดวิเคราะห์  การบูรณาการเป็นต้น
-------------------------------------------------------------------------
.......7. ควรศึกษาวิธีการดำเนินชีวิตของครู  นักการศึกษา  นักคิดหรือแม้กระทั่งผู้คนทุกสาขาอาชีพที่ประสบความสำเร็จในชีวิตและต้องศึกษาจากหลายตัวอย่าง  เพื่อจะได้รู้ผู้คนจากหลายมุมมอง  โดยเฉพาะผู้ที่มีปัญหา อุปสรรคต่าง ๆ มีความยุ่งยากในการดำเนินชีวิต  เพื่อนำมาเป็นแบบอย่างการศึกษารายกรณี ซึ่งจะเป็นผลดีในด้านกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไป  เพราะหากเราไม่พอใจในความเป็นอยู่ของตนเอง เกิดท้อแท้ในชีวิตก็จะเป็นปัญหาต่อการครองตน  และจะมีปัญหาต่อการครองคนและครองงานตามมาด้วย
-------------------------------------------------------------------------
.......8.  ควรศึกษาศิลปะการสร้างแรงจูงใจให้เด็กเกิดการใฝ่รู้ใฝ่เรียน  ให้เขาเป็นคนดี  คนเก่งและดำเนินชีวิตอยู่อย่างเป็นสุข

......9.  ควรศึกษาวิธีการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข  ตามวิธีของคนที่ประสบความสำเร็จในด้านนี้มาก่อนแล้ว และศึกษาคำสอนของศาสนาต่าง ๆ เพื่อให้เห็นและเข้าใจเป้าหมายของชีวิตอย่างแท้จริง  โดยเฉพาะศาสนาที่ตนเองนับถือ  แล้วนำไปใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตอย่างแท้จริง
-------------------------------------------------------------------------
.......และนี่คือข้อแนะนำเพียงบางส่วนเท่านั้นสำหรับการก้าวสู่ครูยุคใหม่  ความจริงยังมีวิธีอื่นอีกมากมายที่ท่านสามารถพัฒนาตนเอง และสร้างแบบวิธีการของตนเองเพื่อก้าวสู่วิถีครูยุคใหม่ตามต้องการอย่างภาคภูมิ